Μία κάμερα σπιτιού, στη Νήσο του Πρίγκιπα Εδουάρδου, του Καναδά, κατέγραψε τη διαδρομή ενός μετεωρίτη προτού προσγειωθεί στη Γη, αλλά και το ήχο του καθώς κατέληγε στο κατώφλι της πόρτας.

Αξίζει να σημειωθεί πως αυτή είναι η πρώτη φορά που καταγράφηκε αυτός ο διαστρικός θόρυβος μαζί με βίντεο.

Το περιστατικό σημειώθηκε στις 25 Ιουλίου 2024, όμως αυτή ήταν η πρώτη φορά που κυκλοφόρησε στο κοινό το βίντεο.

Ο Joe Velaidum και η Laura Kelly μόλις επέστρεψαν σπίτι από τη βόλτα με τα σκυλιά τους όταν παρατήρησαν έναν περίεργο σωρό σκόνης σε σχήμα αστεριού κοντά στην πόρτα τους, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της National Post. Στην προσπάθειά τους να καταλάβουν τις συνέβη το ζευγάρι έλεγξε την κάμερα του σπιτιού του, η οποία έδειχνε έναν διαστημικό βράχο να πέφτει κατακόρυφα από τον ουρανό και να χτυπά στον τοίχο από τούβλα δίπλα στο δρόμο τους.

Η πρόσκρουση εκτόξευσε ένα σωρό σκόνης, ενώ ο ήχος της κάμερας απαθανάτισε τον θόρυβο της όχι και τόσο βαθιάς πρόσκρουσης, που ακουγόταν παρόμοιο με το σπάσιμο των πιάτων ή το ράγισμα του πάγου.

Στη συνέχεια, το ζευγάρι συγκέντρωσε όσο το δυνατόν περισσότερα συντρίμμια από το διαλυμένο βλήμα και τα έστειλε στον Chris Herd, επιμελητή της συλλογής μετεωριτών του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, για ανάλυση, ενώ αργότερα επισκέφτηκε το σπίτι τους για να συλλέξει περισσότερα δείγματα.

Ο Herd επιβεβαίωσε ότι προέρχονται από έναν «συνηθισμένο χονδρίτη», τον πιο κοινό τύπο μετεωρίτη που αποτελείται από νικέλιο και σίδηρο, μεταξύ άλλων στοιχείων.

Πίστευε ότι το δείγμα προερχόταν από μια ζώνη αστεροειδών «μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία» και αποκόπηκε —πιθανώς πριν από εκατομμύρια χρόνια— πριν κάνει τον περίπλου του ήλιου και φτάσει στη Γη το περασμένο καλοκαίρι.

Ο Χερντ είπε ότι η πρόσκρουση ήταν σημαντική επειδή, από όσο γνωρίζει, ήταν ο πρώτος διαστημικός βράχος που καταγράφηκε σε βίντεο και ήχος και επίσης η πρώτη τεκμηριωμένη πρόσκρουση μετεωρίτη στην περιοχή.

Ενώ ο διαστημικός βράχος ταξίδευε αρχικά περίπου 37.000 μίλια την ώρα – 50 φορές την ταχύτητα του ήχου – όταν διαπέρασε την ατμόσφαιρα, θα είχε επιβραδυνθεί σε περίπου 124 m.p.h. μέχρι να φτάσει στο σπίτι.

Ωστόσο, αυτό θα ήταν περισσότερο από αρκετό για να εξαφανίσει ή να ακρωτηριάσει οποιονδήποτε στο πέρασμά του. «Αν αυτό σε χτυπούσε να πηγαίνεις με 200 χιλιόμετρα την ώρα (124 m.p.h.), σίγουρα θα πονούσε, αν όχι θα σε σκότωνε», είπε ο Χερντ.