Άγνωστοι βεβήλωσαν το ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο ιστορικό Σούλι, ρίχνοντας κόκκινη μπογιά στην επιγραφή των δωρητών.

Μάλιστα πριν ενάμιση περίπου χρόνο, είχε κλαπεί η επιγραφή δωρητών και αντικαταστάθηκε με άλλη.

Η ενέργεια αυτή δείχνει, αν μη τι άλλο, έλλειψη σεβασμού στην ιστορία του τόπου.

Στο  ναό αυτό, ο οποίος χτίστηκε τη δεκαετία του 1970 και τα θυρανοίξια έγιναν στις 21 Ιουνίου του 1987, έκαναν δωρεές Τζαβελλαίοι και άλλοι.

Τον “αγκάλιασαν” οι απόγονοι των Τζαβελλαίων και ανέλαβε τη φροντίδα του ο ταξίαρχος ε.α. Λάμπρος Τζαβέλλας και η οικογένειά του.

Και μαζί με το ναό, ανακαινίστηκε και το πατρογονικό σπίτι των Τζαβελλαίων, με χρήματα των απογόνων τους, κι έγινε επισκέψιμο και λειτουργικό, όπου κατά διαστήματα εκτίθενται κειμήλια των Σουλιωτών.

Ο Κώστας Τζαβέλλας, γιος του Λάμπρου Τζαβέλλα, καταδίκασε την πράξη βεβήλωσης, αναφέροντας με δικαιολογημένη πικρία, αλλά ταυτόχρονα δείχνοντας και την αποφασιστικότητα της οικογένειάς του να συνεχίσει αμείωτη την προσφορά της στο Σούλι:

“Αυτό είναι το… ευχαριστώ σε έναν άνθρωπο (σ.σ.: τον πατέρα του Λάμπρο Τζαβέλλα), που γύρισε να προσκυνήσει από το 1985 στην πατρογονική του γη με την οικογένειά του και τους φίλους του όχι με λόγια, αλλά με έργα προς όφελος της σημερινής Κοινότητας. Η οικογένειά μας …ευχαριστεί πολύ για δεύτερη φορά τους δράστες, ύστερα και από το περιστατικό της κλοπής της προηγούμενης μαρμάρινης πινακίδας των δωρητών, τον Μάιο του 2021. Ασφαλώς η ανάρτηση δεν αφορά τους πολλούς, αλλά τους λίγους, που ίσως να αγαπούσαν περισσότερο τον Φώτο Τζαβέλλα αν δεν ζούσαν σήμερα απόγονοί του. Όμως σε έναν πολύ μικρό τόπο, όπως το δύσμοιρο Σούλι, όπου κυβερνά η ομερτά, τα χλωρά καίγονται μαζί με τα ξερά!”.

Και προσθέτει: “Το Σούλι έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο μονοπάτια. Αυτό της ερήμωσης και αυτό της Ιστορικής δικαίωσης και αποκατάστασης που συμπλέει με το λαμπρό μέλλον Του. Εμείς έχουμε πάρει το δεύτερο μονοπάτι εδώ και 36 χρόνια. Όσοι είναι μαζί μας ας το δείχνουν εμπράκτως και ας μην μας εχθρεύονται. Εμείς δεν έχουμε ανάγκη ούτε από όνομα ούτε από δόξα, ούτε από διεκδικήσεις θέσεων στην περιοχή. Είμαστε απλοί προσκυνητές ενός Ιερού Τόπου που μας καλεί να κάνουμε το Χρέος μας και αυτό κάνουμε”.

Είναι λυπηρό, που ορισμένοι απερίσκεπτα και επιπόλαια προβαίνουν σε ενέργειες, όπως η καταγγελλόμενη με τη βεβήλωση της επιγραφής του ναού του αγίου Κων/νου στο Σούλι.

Το Σούλι, μέσα από τους αιματηρούς αγώνες των Σουλιωτών και την Ορθόδοξη πίστη τους, που ήταν καθοδηγητική τους δύναμη, αποτέλεσε μια πρωτοφανέρωτη μορφή της Ελληνικής Λευτεριάς, γραμμένη από ένα ανθρωπιστικό και θρησκευτικό πνεύμα, που πλάστηκε απ’ ό,τι αποτελεί τη φυλετική μας παράδοση και δόξα.

Ειδικότερα είναι η καθολική αντίσταση ενός ολάκερου ιστορικού κόσμου, που φώτισε την ανθρωπότητα.