Ο σύλλογος εργαζομένων νοσοκομείου Πρέβεζας και οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο, με υψηλό αίσθημα ευθύνης και βάζοντας πρωτίστως ως ύψιστη προτεραιότητα και στόχο να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας στον Πρεβεζάνικο λαό, κρούουμε ξανά και ξανά και για όσο χρειαστεί τον κώδωνα του κινδύνου και καλούμε τον λαό της Πρέβεζας σε ξεσηκωμό για την προάσπιση και την αναβάθμιση των υγειονομικών δομών της πόλης και του νομού.

Όλα αυτά τα χρόνια από το 2010 και μετά όλοι όσοι κυβέρνησαν τη χώρα, έβαλαν και ένα λιθαράκι τόσο στην απαξίωση όσο και στην εμπορευματοποίηση του ΕΣΥ. Χρόνο με το χρόνο οι κρατική χρηματοδότηση του νοσοκομείου Πρέβεζας μειώνεται, ο οργανισμός όπως συρρικνώθηκε το 2013 δεν ανασκευάστηκε προς το καλύτερο από καμία κυβέρνηση, οι κτιριακές εγκαταστάσεις του νοσοκομείου είναι σε δεινή κατάσταση, η πανσπερμία εργασιακών σχέσεων είναι κανόνας σε όλες τις υπηρεσίες(Ιατρική, νοσηλευτική, τεχνική, διοικητική) και με τα νέα όρια ηλικίας όπως έχουν διαμορφωθεί, το προσωπικό του νοσοκομείου είναι πιο γερασμένο από ποτέ.

Όλες αυτές οι διαθρωτικές αλλαγές που έγιναν αυτά τα χρόνια στο νοσοκομείο είχαν ως στόχο την οικονομική του αυτοτέλεια ως “επιχείρηση” και τώρα με την παρούσα κυβέρνηση γίνεται ένα παραπέρα βήμα στο να αλωθεί πλήρως  το ΕΣΥ από  επιχειρηματίες στο χώρο της Υγείας.

Όλες οι παραπάνω πολιτικές συνθέτουν μια κυριολεκτικά εκρηκτική κατάσταση σε όλα τα τμήματα του νοσοκομείου και δημιουργούν μια διάχυτη αίσθηση πως αν άμεσα δεν αντιστραφεί αυτή η πορεία το νοσοκομείο θα καταρρεύσει.

Αποτέλεσμα αυτής της ανησυχίας υπήρξαν μια σειρά από συνελεύσεις και συσκέψεις εργαζομένων καθώς και μια σειρά από παρεμβάσεις στη διοίκηση που έγιναν με σκοπό τη διαμαρτυρία για την όλο και κλιμακούμενη εργοδοτική βία που εκφράζεται με συνεχόμενα εντέλλεσθε, μετακινήσεις, καθαιρέσεις, άμεσους και έμμεσους εκφοβισμούς και πολλά άλλα . Βήμα προς στην κλιμάκωση της αντίστασης απέναντι σε αυτό το επιτελικά οργανωμένο σχέδιο μετασχηματισμού του ΕΣΥ και υποβάθμισης του νοσοκομείου, θα αποτελέσει και η κινητοποίηση  της Πέμπτης στις 20/10.

Ως εργαζόμενοι αλλά και ως πολίτες κατανοούμε πως η εργασιακή κατάσταση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο δουλειάς μας έχει την ίδια ρίζα με την βία που βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι σε διάφορους χώρους δουλειάς, έχει την ίδια ρίζα με τη βία της ακρίβειας που κάνει απρόσιτα βασικά αγαθά για χιλιάδες ανθρώπους, με τη βία της ανεργίας, με τη βία του πολέμου.

Αυτή λοιπόν η κοινή ρίζα αποτελεί ταυτόχρονα και τον κοινό μας παρανομαστή για έναν κοινό αγώνα. Για έναν αγώνα διεκδίκησης όλων όσων μας χρειάζονται για ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας με αξιοπρέπεια και σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες μιας μέσης οικογένειας

Απαιτούμε-Διεκδικούμε

• Να σταματήσει η εργοδοτική βία των εντέλλεσθε, των μετακινήσεων και των καθαιρέσεων
• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και που συνέβαλλαν καθοριστικά στην στήριξη του Πρεβεζάνικου λαού στην πανδημία
• Να επιστρέψουν στην εργασία τους όλοι οι εργαζόμενοι σε αναστολή
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης
• Επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού
• Ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα
• Ανέγερση νέου νοσοκομείου στην πόλη της Πρέβεζας