To αιώνιο αίνιγμα του Στόουνχεντζ οδήγησε τελικά και σε μία ανακάλυψη. Οι τεράστιοι μονόλιθοι με «καρδιά» την πέτρα του Βωμού,  μεταφέρθηκαν εκατοντάδες χιλιόμετρα, στη νότια Αγγλία πριν από σχεδόν 5.000 χρόνια από τη σημερινή βορειοανατολική Σκωτία. Οι νεολιθικοί άνθρωποι μπορεί να κατάφεραν να μετακινήσουν δηλαδή, όγκο 6 μετρικών τόνων σε απόσταση 700 χιλιομέτρων.

«Το γεγονός ότι όλες οι πέτρες προέρχονταν από μακρινές περιοχές, δίνει νέα διάσταση στη θεωρία ανακατασκευής του Στόουνχεντζ ως μνημείο ενοποίησης για τους λαούς της Βρετανίας, γιορτάζοντας τους αιώνιους δεσμούς τους με τους προγόνους τους και τον κόσμο», είπε ο Μάικ Πάρκερ Πίρσον, καθηγητής Βρετανικής μεταγενέστερης προϊστορίας στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του University College του Λονδίνου.

 Η μεταφορά γιγάντιων λίθων σε μεγάλες αποστάσεις δεν θα ήταν εύκολη για τους νεολιθικούς ανθρώπους.«Αν και ο τροχός είχε εφευρεθεί αλλού, δεν είχε φτάσει ακόμα στη Βρετανία, έτσι οι τεράστιοι πέτρινοι ογκόλιθοι πιθανότατα θα έπρεπε να σύρονται από ξύλινο έλκηθρο », αναφέρεται.

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Archaeology International , βασίζεται σε δύο προηγούμενες μελέτες και υποδηλώνει ότι το Στόουνχεντζ μπορεί να ανακατασκευάστηκε στην Αγγλία γύρω στο 2620 έως το 2480 π.Χ. για να βοηθήσει στην ενοποίηση των αρχαίων Βρετανών καθώς οι νεοφερμένοι έφτασαν από την Ευρώπη. Η πέτρα του Βωμού μπορεί να ήταν δώρο από την κοινότητα της βόρειας Σκωτίας για «έναν τύπο συμμαχίας».

Νέα στοιχεία ανθρωπογεωγραφίας

 Σχεδόν οι μισοί νεολιθικοί άνθρωποι που θάφτηκαν κοντά στο Στόουνχεντζ προέρχονταν από κάπου αλλού εκτός από την πεδιάδα του Σάλσμπερι.

Οι πρώτοι αγρότες της περιοχής κατάγονταν από ανθρώπους από τη Μέση Ανατολή που έφτασαν στο νησί πριν από περίπου 6.000 χρόνια, φέρνοντας μαζί τους γεωργικές γνώσεις.

Αλλά γύρω στο 2500 π.Χ., άνθρωποι άρχισαν να φτάνουν στη Βρετανία από την Ευρώπη και είναι περίπου αυτή την εποχή που το Στόουνχεντζ ξαναχτίστηκε, σύμφωνα με τη μελέτη.

Οι ομοιότητες μεταξύ των πέτρινων κύκλων στη Σκωτία και του Στόουνχεντζ, πληθαίνουν από τότε που ξεκίνησαν οι ανασκαφές στην τοποθεσία τον 17ο αιώνα.

Η κατασκευή στο Στόουνχεντζ ξεκίνησε ήδη από το 3000 π.Χ. και έλαβε χώρα σε διάφορες φάσεις σε μια περιοχή που πρωτοκατοικήθηκε πριν από 5.000 έως 6.000 χρόνια, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Προηγούμενη ανάλυση έδειξε ότι στην κατασκευή του μνημείου χρησιμοποιήθηκαν λίθοι λεπτόκοκκου ψαμμίτη που ονομάζονται σαρσέν. Τα sarsens, που χρησιμοποιήθηκαν αργότερα, προέρχονταν από το West Woods κοντά στο Marlborough.

«Το μνημείο ευθυγραμμίζεται με τον ήλιο κατά τα χειμερινά και θερινά ηλιοστάσια και η τοποθεσία (The Altar Stone) μέσα στο Stonehenge είναι σημαντική, καθώς αν στέκεστε στο κέντρο του πέτρινου κύκλου, ο ήλιος του μεσοχειμερινού ηλιοστασίου δύει στη μέση του» σύμφωνα με τους ερευνητές.

Πηγή: CNN

www.ertnews.gr