Άρθρο της Όλγας Γεροβασίλη, Δ’ Αντιπροέδρου της ΒτΕ και βουλευτή Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στην εφημερίδα “Documento”

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που αφορά στις αγροτικές επιδοτήσεις, αποτυπώνει την κυνικότητα της εξουσίας. Ένας οργανισμός που κανονικά οφείλει να στηρίζει τον Έλληνα αγρότη μετατράπηκε σε πεδίο ρουσφετιών, αδιαφάνειας και κατασπατάλησης ενωσιακών πόρων.

Είχε προηγηθεί η αποκάλυψη της ντροπιαστικής υπόθεσης των υποκλοπών. Η παρακολούθηση πολιτικών αρχηγών, της στρατιωτικής ηγεσίας, δημοσιογράφων και πολιτών δεν είναι απλώς σκάνδαλο. Είναι θεσμική εκτροπή. Αντί η κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις, επιχείρησε να κουκουλώσει την υπόθεση, να φιμώσει την αλήθεια, να εμποδίσει κάθε μορφή απολογίας.

Και βεβαίως, η χωρίς αντίστοιχο, απροκάλυπτη απόπειρα συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών μέσω αλλοίωσης του χώρου, διαρκούς παρεμπόδισης του έργου της Δικαιοσύνης, παραβίασης και ευτελισμού των κοινοβουλευτικών διαδικασιών.

Την ίδια στιγμή, οι παρεμβάσεις στο έργο των Ανεξάρτητων Αρχών είναι επαναλαμβανόμενες υπονομεύοντας με αντιθεσμικό τρόπο το έργο τους. Δραματική εικόνα εμφανίζει η χώρα και στο επίπεδο της ελευθερίας του Τύπου, κάτι που αποτυπώνεται ιδίως σε εκθέσεις διεθνών οργανισμών. Χρηματοδοτήσεις Μέσων Ενημέρωσης μέσω αδιαφανών διαδικασιών, στοχοποίηση της ερευνητικής δημοσιογραφίας, απόπειρες δολοφονίας χαρακτήρα δημοσιογράφων, όλα αυτά αποτελούν τμήμα της ξεκάθαρης κυβερνητικής προσπάθειας για πλήρη έλεγχο και χειραγώγηση των ΜΜΕ.

Οι απευθείας αναθέσεις έγιναν ο «κανόνας» της διακυβέρνησης. Δισεκατομμύρια ευρώ μοιράστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς διαφάνεια, χωρίς έλεγχο, χωρίς σεβασμό στο δημόσιο χρήμα. Εταιρείες εμφανίζονται από το πουθενά και τους ανατίθενται συμβάσεις σε μια νύχτα. Η κυβέρνηση μοιράζει «δώρα» σε ημέτερους, την ώρα που οι πολίτες βλέπουν τους λογαριασμούς να φουσκώνουν και την ακρίβεια να εκμηδενίζει το εισόδημά τους.

Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας ζει μια πρωτοφανή διολίσθηση. Η διαφθορά πλέον δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι το μοντέλο διακυβέρνησης. Το αποτέλεσμα είναι μια κοινωνία που χάνει την εμπιστοσύνη της στους θεσμούς. Ένα κράτος που λειτουργεί σαν κομματικό τσιφλίκι. Μια Ελλάδα που γίνεται διεθνώς είδηση για τους λάθους λόγους. Αντί να βαδίζει στον δρόμο της διαφάνειας και της προόδου, κατρακυλά στη διαφθορά και την ανυποληψία. Ανυποληψία που έχει αντίκρισμα στη διεθνή εικόνα και οδηγεί στην απομόνωση της χώρας, σε μια εποχή που οι εξελίξεις στην ευρύτερη γειτονιά μας είναι ραγδαίες.

Απέναντι σε αυτή την ηθική, θεσμική και συνολική παρακμή, δεν αρκεί να μιλάμε για την ανάγκη συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμεων. Απαιτείται πλέον να μιλήσουμε για «δημοκρατικό χώρο». Η συνεννόηση όλων των υγιών δυνάμεων, όλων των δημοκρατικών πολιτών αποτελεί πλέον εθνική, κοινωνική και ιστορική ανάγκη.

Η χώρα δεν αντέχει άλλο τον εκμαυλισμό, τον ευτελισμό, την απαξίωση. Η δημοκρατία και η εντιμότητα δεν είναι πολυτέλεια. Είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομείται η κοινωνική συνοχή και η οικονομική πρόοδος. Οφείλουμε να βγάλουμε την Ελλάδα από το διεθνές περιθώριο, να την επαναφέρουμε στον δρόμο της θεσμικής κανονικότητας, να αποκαταστήσουμε το κράτος δικαίου και να ξαναχτίσουμε δεσμούς εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και την πολιτεία.