Η Αχερουσία λίμνη σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Σωτήρη Δάκαρη, ο οποίος ανέσκαψε το λόφο στο Λυκούρσι (Μεσοπόταμο), έφτανε ανατολικά μέχρι το χωριό Καναλάκι. Μέχρι πριν 60 περίπου χρόνια την Αχερουσία λίμνη σχημάτιζε ο Αχέροντας κοντά στο χωριό Καστρί ( αρχαία Πανδοσία, αποικία των Ηλείων).
Τα πλεονάζοντα νερά της, που ξεχύνονταν από την δυτική της όχθη, στο ύψος της Εφύρας και του Νεκρομαντείου (Μεσοπόταμος), ξανα σχημάτιζαν τον Αχέροντα, που στο σημείο αυτό δεχόταν τα νερά του Μαύρου (Κωκυτού) και του Βουβού (Περιφλεγέδων ). Από εκεί το ποτάμι συνέχιζε την πορεία του ως το όρμο της Αμμουδιάς, το αρχαίο λιμάνι της Ελέας, κοντά στο ακρωτήριο Χειμέριον.
Σήμερα το λιμάνι της Αμμουδιάς έχει απομακρυνθεί από το ιερό του Άδη (4,5 χλμ). Στην αρχαιότητα όμως η θάλασσα εισχωρούσε πολύ πιο βαθιά, στο εσωτερικό, όπως φαίνεται απο τα αλλεπάλληλα τόξα που έχει η βλάστηση, καθώς παρακολουθούσε τις διαδοχικές μεταβολές του κόλπου – λιμανιού. Ήταν λοιπόν στην αρχαιότητα το Χειμέριον, η σημερινή Γλώσσα, ένα ευδιάκριτο και πολύ χαρακτηριστικό ακρωτήρι για τους ναυτικούς.
Στην Οδύσσεια αναφέρεται πως ο βοριάς έφερε το καράβι του Οδυσσέα στο πάναγνο άλσος της Περσεφόνης, με τις πανύψηλες λεύκες και τις άκαρπες ιτιές που δεσπόζουν και σήμερα στην περιοχή κάτω από το Νεκρομαντείο, όπου ο Περιφλεγέδων και ο Κωκυτός, που πηγάζει από τη Στύγα, σμίγουν με πολύ βουητό (αντιληπτό , ειδικά όταν τα ποταμιά πλημμυρίζουν κατά την χειμερινή περίοδο). Είναι αναμφισβήτητη η ομοιότητα της ομηρικής περιγραφής με το τοπίο της πεδιάδος του Αχέροντα.
