Το φαράγγι του Αμπά, στα άγρια και απόκρημνα Αστερούσια, παραμένει ένας τόπος που συγκλονίζει με τη δύναμή του, αλλά και ένας χώρος όπου η φύση δεν χαρίζει δεύτερες ευκαιρίες. Η νέα τραγωδία με τον θάνατο του 37χρονου Στέλιου Παπαδογιαννάκη έρχεται να υπενθυμίσει με τον πιο οδυνηρό τρόπο πόσο απαιτητικό και επικίνδυνο είναι αυτό το φυσικό πέρασμα.

Ο Στέλιος, άνθρωπος με πάθος για την περιπέτεια, έμπειρος στην καταρρίχηση και βαθιά συνδεδεμένος με τα βουνά και τα φαράγγια της Κρήτης, δεν επέστρεψε ποτέ από την τελευταία του εξόρμηση. Παρά τη μεγάλη κινητοποίηση των σωστικών συνεργείων και την αγωνιώδη προσπάθεια φίλων και διασωστών, τα τραύματά του αποδείχθηκαν μοιραία. Η είδηση του θανάτου του βύθισε στο πένθος όσους τον γνώριζαν, ανθρώπους που μιλούν για έναν εξερευνητή με ανήσυχη ψυχή και αστείρευτη αγάπη για το φυσικό περιβάλλον.

Το δυστύχημα, όσο σκληρό κι αν είναι, δεν είναι το πρώτο που σημαδεύει το ίδιο σημείο. Οι μνήμες επιστρέφουν αναπόφευκτα στον Σεπτέμβριο του 2018, όταν η 31χρονη νηπιαγωγός Κάλλια Μηλιαρά έχασε τη ζωή της στην ίδια χαράδρα, σε ύψος δεκάδων μέτρων. Η πτώση της τότε είχε συγκλονίσει την Κρήτη και την εκπαιδευτική κοινότητα, προκαλώντας σοκ στους μικρούς μαθητές της που τη λάτρευαν. Παρά το υψηλό επίπεδο εμπειρίας της, η δύναμη της φύσης αποδείχθηκε ανελέητη.

Το φαράγγι Αμπά χαρακτηρίζεται από ειδικούς ως ένα από τα πλέον δύσβατα και τεχνικά απαιτητικά της Ελλάδας. Η πρόσβαση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, ενώ η καταρρίχηση απαιτεί αυστηρή πειθαρχία, εξοπλισμό και απόλυτη συγκέντρωση. Καθώς κάθε νέα απώλεια γίνεται ένα ακόμη τραύμα για την Κρήτη, πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν αυξημένη σήμανση, προειδοποιήσεις και μέτρα για την αποτροπή νέων δυστυχημάτων.

Σήμερα, η τοπική κοινωνία αποχαιρετά έναν ακόμη άνθρωπο που έψαχνε τη μαγεία της φύσης και βρέθηκε εγκλωβισμένος στην αμείλικτη πλευρά της. Όπως κάποτε θρήνησε την Κάλλια, τώρα κλαίει τον Στέλιο. Δύο ζωές που ενώθηκαν άθελά τους σε μια κοινή μοίρα, χάνοντας τη ζωή τους σε ένα φαράγγι που γοητεύει αλλά και σκοτώνει.