Τις τελευταίες ημέρες, μια μικρή ομάδα αυτοαποκαλούμενων «σωτήρων» στελέχη και μέλη της Ν.Δ στην περιοχή του Φαναρίου επιχειρεί να δημιουργήσει θόρυβο γύρω από την απόφαση του Δήμου Σουλίου να στηρίξει τις νέες οικογένειες με επίδομα 1.000€ ανά γέννηση. Οι «σωτήρες» βρήκαν την ευκαιρία να στραφούν – για ακόμη μια φορά – εναντίον του Δημάρχου Πάργας, Νίκου Ζαχαριά. Η επίθεσή τους όμως πάσχει από λογική, συνέπεια και πολιτική σοβαρότητα.

Η σιωπή για τον δικό τους βουλευτή

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι ίδιοι άνθρωποι στελέχη και μέλη της Ν.Δ που σήμερα υψώνουν το δάχτυλο στον Δήμαρχο, είναι οι ίδιοι που δεν έβγαλαν άχνα για τις σοβαρές ελλείψεις και τα προβλήματα που αφορούν άμεσα τον κυβερνητικό βουλευτή Πρέβεζας, Σπύρο Κυριάκη. Δεν τον άκουσαν, δεν τον είδαν, δεν τον έκριναν. Ακόμη και όταν το καλοκαίρι οι φωτιές έκαψαν τμήματα του Δήμου Πάργας, η απουσία του ήταν εκκωφαντική. Καμία ανακοίνωση, καμία διαμαρτυρία από τους «σωτήρες». Σιωπή.

Το ίδιο συνέβη και με το κλείσιμο των ΕΛΤΑ: ενώ στην Πάργα το κατάστημα παραμένει, στο Καναλάκι — περιοχή με διπλάσιο πληθυσμό — μπήκε λουκέτο. Ούτε εκεί υπήρξε «οργή», ούτε μισή ανακοίνωση. Η υπολειτουργία των Κέντρων Υγείας Πάργας και Καναλακίου, που αποτελεί καθημερινή αγωνία για τους πολίτες, δεν τους προκάλεσε καμία απολύτως κινητοποίηση. Ούτε μία ανάρτηση, ούτε μία δημόσια παρεμβαση.

Ακόμη και για τον Αχέροντα, όπου κάθε χειμώνα το σημείο στη γέφυρα Καστρίου – Τσουκνίδας πλημμυρίζει, αποκόπτοντας πρόσβαση προς Αχερουσία και Καναλάκι, καμία φωνή δεν υψώθηκε από τους συγκεκριμένους «υπερασπιστές του τόπου». Οι φθορές στη διώρυγα Γ1 του ΤΟΕΒ Αχέροντα μετά τις βροχοπτώσεις; Καμία αντίδραση. Ο επικίνδυνος άξονας Πρέβεζας–Πάργας, που μοιάζει περισσότερο με «πίστα θανάτου» παρά με σύγχρονο οδικό δίκτυο; Απολύτως τίποτα.

Όταν μάλιστα ο κυβερνητικός βουλευτής Πρέβεζας ανακοίνωσε με πανηγυρικό ύφος την «άφιξη» 7 πυροσβεστών στην περιοχή, όλοι χειροκρότησαν σιωπηλά την επικοινωνιακή φούσκα. (Σύμφωνα με τον νόμο 4662/20, οι συγκεκριμένοι πυροσβέστες απλώς επέστρεψαν από μεταθέσεις – καμία νέα ενίσχυση, καμία επιτυχία.

Και όταν ο ίδιος βουλευτής φτάνει στο σημείο να δηλώσει για τα Τέμπη ότι «δεν έγινε μπάζωμα αλλά εξυγίανση του χώρου», η περιοχή μένει για ακόμη μια φορά άφωνη από την έλλειψη αντίδρασης.

Οι «σωτήρες» και η υποψηφιότητά τους

Το πιο ανησυχητικό; Οι ίδιοι αυτοανακηρυγμένοι «σωτήρες» της Ν.Δ δεν περιορίζονται στην κριτική. Στόχος τους είναι να αναλάβουν τη διοίκηση. Η περιοχή, όμως, δεν προχωράει με αυτούς. Η στρατηγική τους είναι επιλεκτική, μικροπολιτική και αποσπασματική, επικεντρωμένη στο προσωπικό τους συμφέρον, και όχι στο συμφέρον των κατοίκων. Είναι προφανές ότι οι συγκεκριμένοι «σωτήρες» δεν ενδιαφέρονται για την ουσία, ούτε για την πραγματική στήριξη των οικογενειών. Ενδιαφέρονται να δημιουργούν εντυπώσεις.

Η μάχη του Ζαχαριά και της Δημοτικής Αρχής

Εν τω μεταξύ, οι επιθέσεις στρέφονται στον Δήμαρχο Πάργας Νίκο Ζαχαριά και στη Δημοτική Αρχή, που καθημερινά δίνουν μάχη με περιορισμένους πόρους, χωρίς ουσιαστική στήριξη από εκείνους που πραγματικά έχουν την εξουσία. Η δημοτική αρχή προσπαθεί να κρατήσει όρθιες τις δομές, να αντιμετωπίσει προβλήματα δεκαετιών και να στηρίξει τις τοπικές κοινωνίες.

Η κοινωνία γνωρίζει ποιος προσπαθεί και ποιος απλώς φωνάζει. Ποιος εργάζεται και ποιος εκμεταλλεύεται τα προβλήματα για μικροπολιτικές εντυπώσεις. Οι «σωτήρες» του Φαναρίου έχουν επιλέξει να στοχεύσουν όχι αυτούς που πραγματικά ευθύνονται, αλλά εκείνους που καθημερινά δίνουν μάχη με τα λίγα που διαθέτουν.

Η πραγματικότητα είναι απλή: ο Δήμος Πάργας και ο Δήμαρχος Νίκος Ζαχαριάς προσπαθούν για το καλύτερο, χωρίς ουσιαστική στήριξη από την πολιτεία. Και όσο οι υποτιθέμενοι «σωτήρες» συνεχίζουν να σιωπούν για τα μεγάλα και να φωνάζουν για τα μικρά, τόσο η αλήθεια θα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη στους πολίτες.

Όποιος θέλει πραγματικά να βοηθήσει, ας κοιτάξει προς τα σωστά κέντρα ευθύνης

Το ζήτημα της υπογεννητικότητας ανήκει πρωτίστως στην κεντρική κυβέρνηση.
Οι Δήμοι μπορούν να συμβάλουν, αλλά δεν μπορούν να λύσουν μόνοι τους ένα πρόβλημα τόσο μεγάλο και τόσο εθνικό. Όσοι λοιπόν θέλουν να εμφανίζονται ως «υπερασπιστές» της κοινωνίας, ας απευθύνουν την κριτική τους εκεί που πρέπει: σε αυτούς που νομοθετούν, αποφασίζουν και χρηματοδοτούν.