Στην Πρέβεζα, την Πάργα και την ευρύτερη περιοχή, η συζήτηση για την πολιτική εκπροσώπηση έχει πάρει έντονη τροπή. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Σπύρος Κυριάκης βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο μιας αυξανόμενης κοινωνικής δυσφορίας, με πολλούς πολίτες να εκφράζουν ανοιχτά την απογοήτευσή τους για την απουσία του από κρίσιμα γεγονότα που σημάδεψαν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο.

Όταν οι πυρκαγιές έπληξαν την Πρέβεζα και την Πάργα, καταστρέφοντας δασικές εκτάσεις και απειλώντας περιουσίες, οι κάτοικοι περίμεναν την παρουσία των θεσμικών τους εκπροσώπων. Πολλοί, όμως, δηλώνουν ότι δεν είδαν τον κ. Κυριάκη στα σημεία των καταστροφών, ούτε να συμμετέχει σε επιτόπιες ενημερώσεις, αφήνοντας μια αίσθηση πολιτικού κενού σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές του καλοκαιριού.

Αντίστοιχα, στις κινητοποιήσεις σε Λούρο και Καναλάκι ενάντια στο κλείσιμο των καταστημάτων των ΕΛΤΑ, η απουσία του βουλευτή σχολιάστηκε εκτενώς από κατοίκους και επαγγελματίες. Η τοπική κοινωνία, που παλεύει να κρατήσει ζωντανές βασικές υπηρεσίες, περίμενε τη στήριξη του εκλεγμένου της εκπροσώπου. Η μη παρουσία του σε δύο διαδοχικές συγκεντρώσεις θεωρήθηκε από πολλούς ως αδυναμία ανάληψης πολιτικής πρωτοβουλίας σε ένα ζήτημα που αγγίζει χιλιάδες πολίτες.

Το ίδιο μοτίβο καταγράφεται και μετά τις πρόσφατες καταστροφές από την ισχυρή κακοκαιρία. Πλημμύρες, ζημιές σε υποδομές, καταστροφές σε καλλιέργειες και σπίτια δημιούργησαν εκρηκτικό κλίμα. Όμως, σύμφωνα με κατοίκους που βρέθηκαν στις πληγείσες περιοχές, ο βουλευτής δεν εμφανίστηκε τις κρίσιμες πρώτες ώρες, γεγονός που τροφοδότησε ακόμη περισσότερο την απογοήτευση και την αίσθηση εγκατάλειψης.

Η δυσαρέσκεια δεν αφορά προσωπικούς χαρακτηρισμούς, αλλά την ουσία της πολιτικής παρουσίας. Ο κόσμος νιώθει ότι, στις πιο δύσκολες στιγμές, η εκπροσώπησή του ήταν απούσα. Πολλοί μιλούν πλέον για «συστηματική πολιτική απουσία», θεωρώντας ότι ο βουλευτής δεν ανταποκρίθηκε στις ανάγκες της περιοχής όταν αυτές κορυφώθηκαν.

Οι πολίτες της Πρέβεζας ζητούν κάτι που είναι απολύτως θεμιτό: ενεργή συμμετοχή, παρουσία στα κρίσιμα γεγονότα, δημόσια τοποθέτηση και διεκδίκηση λύσεων. Αυτό που λαμβάνουν –σύμφωνα πάντα με τις μαρτυρίες και τη δημόσια συζήτηση– είναι σιωπή και απομάκρυνση. Η εικόνα αυτή, ακόμη κι αν δεν αντανακλά συνολικά το έργο του βουλευτή, είναι βαθιά αποκαρδιωτική για μια κοινωνία που ζητά στήριξη και όχι απουσία.

Το ζητούμενο δεν είναι η αντιπαράθεση για την αντιπαράθεση. Είναι η απαίτηση μιας ολόκληρης περιοχής να μη νιώθει ότι μένει χωρίς πολιτική φωνή όταν δοκιμάζεται. Και αυτή τη στιγμή, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας εκφράζει ξεκάθαρα πως αισθάνεται ακριβώς αυτό: απογοήτευση και έλλειψη εκπροσώπησης.