Εχθές το Δημοτικό Σχολείο Νεοχωρίου δεν άνοιξε για μάθημα. Άνοιξε για να πει αντίο. Ένα λευκό φέρετρο μετέφερε το κορμί του 12χρονου που χάθηκε στον Άραχθο πριν τέσσερις ημέρες, μαζί με τον 15χρονο φίλο του, βυθίζοντας την τοπική κοινωνία στο απόλυτο πένθος.

Η καμπάνα χτυπούσε αργά. Ο αέρας στο προαύλιο ήταν βαριά σιωπή. Οι δάσκαλοι δεν μιλούσαν. Τα παιδιά κρατούσαν σημειώματα και λουλούδια και στεκόντουσαν αγκαλιασμένα. Στο βλέμμα τους, η απορία και ο πόνος.

Όταν ακούστηκε το «Χριστός Ανέστη», ειπωμένο από τα χείλη δεκάδων παιδιών, ο ουρανός φάνηκε να σκοτεινιάζει λίγο ακόμα. Ήταν η τελευταία πράξη ενός μικρού δράματος που θα μείνει αξέχαστο σε ένα χωριό που θρηνεί δύο παιδιά.

Η δασκάλα του, με τρεμάμενη φωνή, είπε μόνο μία φράση:
«Προάγεται τιμητικά στην έκτη. Και στην καρδιά μας για πάντα».

Αύριο, στις 18 Ιουνίου, το σώμα του θα ταφεί στην Αλβανία. Όμως η ψυχή του, λένε όσοι τον ήξεραν, θα μείνει για πάντα στο προαύλιο που σήμερα τον αποχαιρέτησε.