Η ιστορία της τραυματισμένης θαλάσσιας χελώνας «Γκίμλι», που εντοπίστηκε με σοβαρό τραύμα στο Μεσολόγγι και μεταφέρθηκε στο Κέντρο Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ, φέρνει στο προσκήνιο ένα ζήτημα που προβληματίζει και την Πρέβεζα.

Κατά τη διάρκεια του 2025, στην Π.Ε. Πρέβεζας έχουν ήδη καταγραφεί τουλάχιστον οκτώ περιστατικά θαλάσσιων χελωνών που βρέθηκαν τραυματισμένες ή εξαντλημένες, κυρίως στον Αμβρακικό Κόλπο και τις παράκτιες περιοχές της Καστροσυκιάς, του Μύτικα και του Μονολιθίου. Οι αιτίες των τραυματισμών ποικίλλουν, με τις πιο συχνές να περιλαμβάνουν προσκρούσεις σε σκάφη, εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία, αλλά και σκόπιμες επιθέσεις, σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Διάσωσης.

Παρά τη σοβαρότητα της κατάστασης, αξιόλογη είναι η συνεισφορά εθελοντών, ντόπιων πολιτών και αλιέων, που συνεργάζονται με τον ΑΡΧΕΛΩΝ και το Λιμεναρχείο Πρέβεζας για τη διάσωση των χελωνών. Οι έγκαιρες ειδοποιήσεις και η φροντίδα στη μεταφορά τους έχουν συμβάλει στη σωτηρία αρκετών από αυτά τα απειλούμενα ζώα.

Πολλές από τις τραυματισμένες χελώνες μεταφέρονται στο Κέντρο Διάσωσης στη Γλυφάδα, όπου τους παρέχεται περίθαλψη και υποστήριξη για την αποκατάστασή τους, με στόχο την επιστροφή τους στο φυσικό τους περιβάλλον.

Ο Αμβρακικός Κόλπος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βιότοπους αναπαραγωγής για την Caretta caretta, χαρακτηριζόμενος ως περιοχή υψηλής οικολογικής αξίας.

Το 2024, η περιοχή της Πρέβεζας και ο Αμβρακικός Κόλπος βρέθηκαν στο επίκεντρο των προσπαθειών για την προστασία των θαλάσσιων χελωνών, με σημαντικό αριθμό περιστατικών τραυματισμένων ή νεκρών χελωνών να καταγράφονται. Ανάμεσά τους, η «Toffee», που εντοπίστηκε τραυματισμένη στην Πρέβεζα και μεταφέρθηκε στο Κέντρο Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ, καθώς και η «Έβερεστ», μια εντυπωσιακά μεγάλη χελώνα άνω των 80 κιλών, που βρέθηκε με σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι και διασώθηκε από την ομάδα του ΑΡΧΕΛΩΝ.

Συνολικά, το 2024 καταγράφηκαν 180 θαλάσσιες χελώνες στον Αμβρακικό, στοιχείο που επιβεβαιώνει τη σπουδαιότητα της περιοχής ως ζωτικού οικοτόπου για το είδος.

Η περίπτωση της «Γκίμλι» αποτελεί μια υπενθύμιση ότι η προστασία των θαλάσσιων χελωνών συνδέεται άμεσα με τη διατήρηση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και της οικολογικής ισορροπίας.