Ιστορικά, οι προληπτικοί πόλεμοι για την εξουδετέρωση κάποιας απειλής και την επιβολή της ειρήνης σπάνια είναι επιτυχημένοι. Εδώ και ένα χρόνο, Ισραήλ και Χεζμπολάχ έχουν εμπλακεί σε ένα γαϊτανάκι του τρόμου ως προς την κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων, όμως την περασμένη εβδομάδα το Ισραήλ αποφάσισε να εντείνει τις επιθέσεις εναντίον της σιιτικής οργάνωσης που υποστηρίζεται από το Ιράν, ισχυριζόμενο ότι επιδιώκει μέσω της κλιμάκωσης να σύρει τον αντίπαλό του σε μια διπλωματική λύση.

Σύμφωνα με ανάλυση του CNN, πρόκειται για ένα άκρως επικίνδυνο και πιθανώς αδύναμο πολεμικό παιχνίδι, καθώς πιθανώς σχεδιάστηκε για να εξαπατήσει έναν απογοητευμένο σύμμαχό, τις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να πιστέψει ότι η διπλωματική λύση εξακολουθεί να είναι ο κύριος στόχος του Τελ Αβίβ και ως εκ τούτου οι πιθανότητες επιτυχίας είναι αμφίβολες.

Μετά τις μεγάλης κλίμακας επιθέσεις σε μαχητές της Χεζμπολάχ μέσω των ασύρματων συσκευών τηλεειδοποίησης και επικοινωνίας ακολούθησαν επανειλημμένες αεροπορικές επιδρομές στο νότιο τμήμα του Λιβάνου, προκαλώντας σημαντικές ζημιές στον εξοπλισμό και τις προμήθειες της μουσουλμανικής οργάνωσης, αλλά χτυπώντας και το ηθικό της.

Δεν θα πρέπει να παραβλέπεται ο ψυχολογικός και λειτουργικός αντίκτυπος της ισραηλινής επίθεσης. Τα μέλη της Χεζμπολάχ πιθανότατα πλέον δεν γνωρίζουν με σαφήνεια με ποιον μπορούν να επικοινωνήσουν με ασφάλεια ή πώς. Ασφαλώς θα αναζητήσουν νέες κατευθύνσεις, όμως ίσως αποτύχουν να καταλήξουν σε μια ενιαία απάντηση ή να χάσουν χρόνο σε διαδοχικές εσωτερικές διαμάχες. Με πέρασμα του χρόνου, ενδεχομένως να βρεθούν σε θέση να αντεπιτεθούν σκληρά, αλλά προς το παρόν το Ισραήλ εκμεταλλεύεται ανελέητα το αρχικό χάος.

Οι ισραηλινές ελπίδες για τη διπλωματική διέξοδο έγκεινται στην εκτίμηση του στρατιωτικού τους επιτελείου ότι πιθανώς η Χεζμπολάχ θα φοβηθεί περαιτέρω ζημιά στους αμάχους του Λιβάνου και θα συμφωνήσει να αποσυρθεί στα βόρεια του ποταμού Λιτάνι, υποκύπτοντας στις απαιτήσεις των αντιπάλων κατά τρόπο που να επιτρέπεται στους Ισραηλινούς αμάχους να επιστρέψουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους στα βόρεια της χώρας.

Ίσως ο Νετανιάχου να θεωρεί ότι έχει τις στρατιωτικές λύσεις εδώ και ένα χρόνο, ακόμη και για λόγους προσωπικής πολιτικής επιβίωσης, όμως οι πόλεμοι δεν σταματούν σε τέτοια σημεία.

Η Χεζμπολάχ θα ανακάμψει, καθώς η βάση της οργάνωσης βρίσκεται σε έναν συγκεκριμένο τόπο και βασίζεται σε ένα συγκεκριμένο λαό – τον ​​Λίβανο και τους Σιίτες, αντίστοιχα. Το πάθημα του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν μπορεί να επαναληφθεί και εδώ: η δολοφονία ατελείωτων μαχητών σε ξαφνικές ή νυχτερινές επιδρομές αφήνει πίσω μόνο θυμωμένους και ριζοσπαστικοποιημένους γιους που θα επανέλθουν και κατά συνέπεια ο δρόμος που ανοίγεται είναι ασαφής.

Πηγή: CNN, ertnews.gr