Με πλήθος κόσμου συνεχίζονται οι παραστάσεις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη στην Πάργας
Με μεγάλη επιτυχία και με πλήθος κόσμου συνεχίζονται οι παραστάσεις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη από την θεατρική ομάδα Πάργας (Avlaia Pargas) στο Πνευματικό Κέντρο Πάργας.
Το έργο αγαπήθηκε αμέσως, για τη σκηνοθεσία, την αισθητική του, και τις σπουδαίες ερμηνείες. Η σκηνοθετική σφραγίδα της Ιωάννα Μουλιάκου κέντρισε το ενδιαφέρον των θεατών.
Οι παραστάσεις συνεχίζονται 15, 16, 17, 20, 26, Απρίλιου και ώρα έναρξης 21:00.
Λίγα λόγια για το έργο..
Η φετινή μας περιπλάνηση στους στίχους του Αριστοφάνη μύρισε Γαλάζιο, Παρθενώνα, Πνύκα, Σεφέρη, Ελύτη, Τσαρούχη, Αγγελόπουλο, αιωνιότητα.. μύρισε Ελλάδα. Μερικά από τα ερωτήματα που χτίστηκαν από τις ιδιοφυείς ατάκες του μεγάλου μαέστρου της σάτιρας και της κωμωδίας ήταν για μένα
« Υπάρχει άραγε ιδανικό πολίτευμα; Έχω φωνή; » η ευθύνη της επιλογής μου να μιλήσω ή να μη μιλήσω. Σε μια εποχή (4ος αι π.χ) όπου η δημοκρατία έχει χάσει την παλιά της αίγλη, οι τριάκοντα τύραννοι έχουν στερήσει το δικαίωμα σκέψης και έκφρασης, ο πελοποννησιακός πόλεμος έχει καταστρέψει την Ελλάδα ο Αριστοφάνης έρχεται με τις Εκκλησιάζουσες να σατιρίσει τον Πλάτωνα με την ιδανική του πολιτεία και να συνταράξει συθέμελα την πεποίθηση ότι υπάρχει με βεβαιότητα ιδεατό πολίτευμα.
Έτσι πλάθει ένα ουτοπικό σενάριο (θίγει και σε αυτό το σημείο την Πλατωνική ουτοπία) όπου οι φιμωμένες αρχαίες Αθηναίες που δεν είχαν δικαίωμα αυτοδιάθεσης και συμμετοχής στα κοινά (ήταν απλώς έγκλειστες στους γυναικωνίτες τους με μόνη αποστολή την γέννηση τέκνων) να αναλαμβάνουν την εξουσία και να επιβάλουν κοινοκτημοσύνη σε όλους και σε όλα, τόσο στην περιουσία όσο και τους άντρες και τις γυναίκες.
Μια τόσο ουτοπική πρόταση σχεδόν όσο ουτοπικό θα ήταν να έρθει να κυβερνήσει ο μπάτμαν..Τι θα απογίνουν αυτά τα λόγια του 4ου αιώνα στο σύγχρονο παρόν; Πώς άραγε λειτούργησε και εκείνο το σύστημα;;
Το νόημα που βρήκα σκαμμένο κάτω από τα ερείπια της κωμωδίας του 4ου αιώνα μου θυμίζει τα λόγια του Θεόδωρου Αγγελόπουλου «Aύριο ; Τι είναι το αύριο.. Κάποτε σε είχα ρωτήσει πόσο κρατάει το αύριο.. Μια αιωνιότητα και μια μέρα»
Υπόθεση έργου
Οι γυναίκες της Αττικής του 4ου αιώνα π.Χ με αρχηγό τους την πολυμήχανη και πανούργα Πραξαγόρα αποφασίζουν στα Σκίρα να μεταμφιεστούν σε άντρες και να πιάσουν την πλειοψηφία των εδράνων της εκκλησίας του Δήμου(απαγορευόταν η είσοδος και η ψήφος στις γυναίκες) με απώτερο στόχο να περάσει η εξουσία στα χέρια των γυναικών και να εφαρμοστεί περιουσιακή και σεξουαλική κοινοκτημοσύνη. Τα καταφέρνουν ..Ας απολαύσουμε τη συνέχεια..
Η ταυτότητα της παράστασης
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Ιωάννα Μουλιάκου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νέλη Σιώζου
Επιμέλεια και επιλογή Μουσικής χορικών: Στέλλα Βοσκαρίδου-Οικονόμου
Σκηνικά: Ελένη Δημουλίτσα
Κοστούμια: Ελένη Δημουλίτσα-Christine Freeburn
Αφίσα και επιμέλεια προγράμματος: Ναταλία Βουγιούκα
Χειρισμός κονσόλας ήχου: Ηλιάνα Γιούργα- Ήχος: Παύλος Παπάζογλου
Χειρισμός κονσόλας φώτων: Μάρα Νίκα
Ευχαριστώ από καρδιάς τους Αγαπημένους Νικόλα και Ματίνα για την ηχογράφηση φωνής και πιάνου
Ερμηνευτές
Πραξαγόρα: Εύη Βλάχου
Βλέπυρος: Γιάννης Νήρας
Χρέμης: Ηλίας Τούσης
Α γείτονας: Θωμάς Γκίνης
Β γείτονας: Ηλίας Τούσης
Κηρύκαινα: Έλλη Βέκιου
Α γριά: Γρηγόρης Γεωργίου
Β γριά: Ηλιάνα Γιούργα
Γ γριά: Παύλος Παπάζογλου
Νέα: Μαίρη Χριστάκη
Νέος: Θωμάς Γκίνης
Θεράπαινα: Άντα Ντόκου
Χορός: Άντα Ντόκου, Βαλεντίνα Crimi, Έλλη Βέκιου, Ευτυχία Ζέρη, Μαίρη Χριστάκη
Έφηβη-Παρόν: Αγγελική Νήρα
Οι παραστάσεις είναι αφιερωμένες στον Αγαπημένο φίλο και συνοδοιπόρο μας ΓΙΩΡΓΟ ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ που είναι Παρών.. Για όσο διαρκεί το πάντα…
Ευγνώμων και τυχερή που σε αυτή τη δημιουργία είχα τους Αγαπημένους μου φίλους που για μένα είναι η πιο πολύτιμη εμπειρία ζωής.. Σε ευχαριστώ Στέλλα μου, Ματίνα μου, Νικόλα μου..
Eυχαριστούμε την Jacquelline Gregoire για τη σημαντική υποστήριξή της στην οργάνωση παραγωγής, τον Κώστα Αθανασίου για την πολύτιμη βοήθειά του στα φώτα καθώς και το λογιστικό γραφείο του Γιάννη Χαλκή. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον δήμο Πάργας για την παραχώρηση του Πνευματικού κέντρου.
